Grijs, Grauw en hoge golven

We zijn onderweg! En het valt nog helemaal niet mee. Na prachtig weer de afgelopen maanden, is Antares sinds haar vertrek omhuld door grijze luchten, matig tot slecht zicht, alle soorten regen en een dag met hoge steile golven.

Vertrekkersgevoel?
Dinsdag zijn we vertrokken uit onze Bruynzeelhaven in Zaandam, uitgezwaaid door havengenoten en familie. Dat was heel mooi en ontroerend. Dank allen voor jullie komst! Geweldig om zo uitgezwaaid en uitgetoeterd te worden. Onze Antares werd er ook emotioneel van, zijn stoere donkere toeter veranderde tijdens het wegvaren in een licht en hees piepje.

En dan ben je echt onderweg en vaar je op het Noordzeekanaal naar IJmuiden. Gek hoor. Ik heb mij jaren voorgesteld hoe dit moment zou zijn. Het Noordzeekanaal af en dan in IJmuiden door de sluis naar buiten. Eindelijk echt vertrekken.

Dat moest toch wel een heel bijzonder gevoel geven. Ik kon al ontroerd raken bij die gedachte. Nu is dan na jaren voorbereiding dat moment daar. En het voelt helemaal niet bijzonder. Nee, het voelt gewoon als iedere keer dat we op het Noordzeekanaal varen. Alsof we een weekendje naar Scheveningen gaan. Of met vakantie gaan. Ook al omdat het hard regent... dat doet het altijd als wij met vakantie gaan... Hmmm... dat vertrekkersgevoel  zal ook nog wel even op zich laten wachten. Misschien komt het pas na de Kanaaleilanden, als we in een gebied varen waar we nog niet eerder met onze boot zijn geweest. Misschien komt het pas in Spanje?

Hoe dan ook, zijn we nog steeds erg onder de indruk van alle mooie en lieve teksten die we van jullie hebben gekregen, alle mooie en lieve woorden die jullie ons gegeven hebben, de cadeautjes en de knuffels. We hebben wat cadeautjes gekregen die we pas 'over een jaar' of 'aan de overkant' (da's een rekbaar begrip, daar kunnen we wel wat mee) mogen openmaken. En een noodenvelop, voor als we het even niet meer zien zitten. En uiteraard Hollandse producten. Geweldig allemaal! We hebben een prachtige 'zeebrief aan de Antares' gekregen van de voorzitter van onze watersportvereniging Bruynzeel. Wat kan deze man, die als Erik door het leven gaat, toch geweldig schrijven! Misschien publiceren we binnenkort een (deel van) deze brief op ons weblog. En dan de tekst op een kaart die we onlangs kregen: 'Zij die op deze manier hun hart volgen, vormen, in deze jachtige wereld, een baken van inspiratie en hoop. En wijzen anderen de juiste weg'. Poeh zeg, dat ontroert mij. Dank je wel Evelien en Tim. Ik heb nooit zo dat gevoel dat wij op zo'n manier bezig zijn en ook anderen kunnen inspireren. Wat mooi!

Pittige tochten
Terug naar dinsdag 8 juli. Juli toch? Of is het oktober? Dik aangekleed varen we in regen en harde wind naar Scheveningen. Het is koud, nat en grijs. 'Best een aardige dag voor eind oktober' vindt Hedda, terwijl ik mijn handschoenen zoek.
Woensdag is een verwaaidag in Scheveningen, met NW 8 is het onmogelijk verder te varen.

Donderdag door naar Oostende. Met NW 6 die, tegen de voorspelling in, de hele dag blijft doorwaaien, staan er hoge steile golven langs de Nederlandse kust, zeker voor de Zeeuwse kust met haar zandbanken. Het is een erg onprettige tocht waarbij onze arme Quirijn een groot deel van de dag zeeziek is en wij onze handen vol hebben om Antares redelijk door de golven te sturen.

Vrijdagavond varen we met het tij mee maar met wind tegen naar Duinkerken en na een korte tijstop vertrekken we zaterdagochtend vijf uur naar Boulogne sur Mer. Ook deze tocht is weer grijs en ter hoogte van Calais hebben we slecht zicht, wat lastig is met alle in- en uitvarende Ferries. Leve alle apparatuur waarmee de moderne zeiler is uitgerust, zoals GPS, kaartplotter, AIS en (wij sinds kort ook) radar. We hebben respect voor de zeilers uit het pre-technologische tijdperk, nog maar twintig jaar geleden, die het zonder al deze hulpmiddelen moesten doen op basis van gegist bestek. En natuurlijk hebben wij het makkelijk met onze derde stuurman, Quirijn, die bij mij op schoot zittend keurig aanwijst dat ik om een vliegende meeuw heen moeten sturen en dat daar verderop een 'groene boei-vis is die niet kan vliegen' en dat de trawler in de verte 'een visboot is met twee armen die zo njingh omhoog en naar beneden gaan en dat de vissen dan in de netten zwemmen en dat wij die dan kunnen opgegeten'.

Dagelijkse leven
In Boulogne is het natuurlijk ook alweer grijs en grauw. Maar, de Fransman op de boot naast ons draagt, ondanks de regen, de hele dag al een zonnebril... Dus het kan niet anders, die zon moet een keer komen! De dag dat de zon gaat schijnen, is sowieso al weer dichterbij dan gisteren. We blijven hier een aantal dagen liggen om 'de juiste omstandigheden' voor onze vervolgtocht af te wachten (voor de niet-zeilers die zich afvragen wat er dan zo juist aan omstandigheden moet zijn, jullie kunnen dat onderaan dit bericht lezen... zie *). Het zal wat dagen duren voor we hier weer weg kunnen, dus vermaken we ons met het dagelijkse leven op een haven. Praatje met de buren, stadje bezoeken (het is morgen quartorze julliet), onze doorzoute kleding wassen, schoon schip maken en klusjes doen aan boord. En uiteraard met Quirijn op zoek naar een mooie speeltuin.

Op dit moment spuit Quirijn enthousiast onze kuip schoon met de buitendouche, dat vindt hij geweldig werk. We hebben hem dan ook benoemt tot onze hoofd-kuip-spuiter. Ondertussen onderzoekt Hedda waar al het water in onze bilge (daar staat nogal wat) vandaan komt. Voordat we hier mailtjes over krijgen... inderdaad, het ligt voor de hand... maar er is geen verband tussen de actie van Q en het water in de bilge. Nee, ik vermoed, vrees, dat ons eigenaardig Jabsco toilet meer toiletwater naar binnen dan naar buiten pompt. Dan hebben we een ongewilde vuilwatertank, bestaande uit onze hele boot...We zullen zien.

Oeps, dit is wel een erg lang verhaal geworden zo... Vinden jullie het te lang? sms 'te lang' naar nr....... Vind je het wel o.k. zo, sms 'o.k. zo' naar ..... vind je het helemaal niks, sms....
Hartelijke groet uit een winderig, grauw en grijs Boulogne Sur Mer. Een positief puntje nog tot slot: de knaloranje zonnebril van onze buurman steekt werkelijk prachtig af tegen de grijze omgeving hier! Oh, en nog een mooie: Quirijn heeft bij vertrek een prachtige paraplu gekregen van Ajal. Daar heeft hij al erg veel plezier aan beleefd!

*) Voor de niet-zeilers onder onze lezers... zeilers hebben nogal wat eisen als het gaat om 'de juiste omstandigheden'. Allereerst de wind. Die moet natuurlijk uit 'de juiste hoek' komen. Dat is de richting die zo ver mogelijk verwijderd is van de richting waar wij naartoe willen varen. Alhoewel, zo eenvoudig is het ook weer niet. Het liefst willen we daarbij ook een wind die van de kust afwaait, zodat de golven zich niet zo opbouwen. En die kust kan bij de vertrekhaven weer heel anders liggen dan bij de aankomsthaven, dus daar moeten we rekening mee houden. Een windshift gedurende de tocht kan dan handig zijn, maar die moet dan weer niet voor ons schip langs draaien, want dan moeten we (een tijdje) tegen de wind invaren en dat lukt niet.... nu ja, tenzij we daar met onze koers al rekening mee houden door een wat andere richting op te varen dan we eigenlijk op moeten, zodat we met de windshift mee kunnen draaien om toch bezeild op de eindbestemming aan te komen... bent u daar nog, beste lezer? Of bent u al afgehaakt? ... Voor wie er nog is, ga ik nog even door. De golven. We willen het liefst een zo vlak mogelijke zee. Dan zeilt de boot het beste en wiebelt de boot niet zo, wat het leefcomfort aan boord verhoogd. Daarbij moeten we dus niet alleen rekening houden met de windkracht en windrichting tijdens de aankomende tocht maar ook wat de windkracht en -richting is geweest in voorgaande dagen. Zeker wanneer het aanlandige wind is en wij dus aan 'lagerwal' varen... Moet ik 'lagerwal' ook uitleggen? Dat komt een andere keer wel. Verder met de wind. Die mag niet te hard blazen, dat is een aanslag op boot en bemanning. Maar ook weer niet te zacht, want dan komen we niet of nauwelijks vooruit. Gaan we verder. Zicht. Hoe meer zicht, hoe beter. Natuurlijk. Dat vergemakkelijkt het navigeren (onze positie ten opzichte van land, ondieptes, scheepvaartroutes) en de uitkijk naar en uitwijk voor andere schepen. En niet te vergeten de vliegende meeuwen van Quirijn natuurlijk, en zijn groene boeien. 
Nu komen we meer in de categorie ''wensen'. Het weer. We zijn de vijftig tinten grijs (water, lucht, regen) van de afgelopen week wel zat en zouden graag eens een zon en wat blauwe lucht zien. Niet te koud ook, op zee is het altijd flink wat graden kouder dan op land dus de afgelopen week hebben we dikke broeken, truien en zeilpakken gedragen.
Nou, met al die eisen en wensen zoals hierboven beschreven, kun je je wel voorstellen dat het wat dagen (of langer) kan duren voordat we Boulogne weer verlaten.