Brrr... zo koud! We kunnen er maar
niet aan wennen. Zijn nu twee weken in Zuid Engeland en om ons heen zien we mensen
in korte broeken, t-shirts en zonnebrillen. Soms zien we plotseling een (typisch
Brits) wit lijf in zo'n zomertenue gestoken. Dan schrikken we ons spontaan een hoedje. Oei! Is die man ziek? Is ie dood?
Zo lijkbleek... die moet op een haar na dood zijn, denken we dan als vanzelf... Ff wennen dus aan onze nieuwe omgeving.
We varen dik ingepakt. |
Onderweg op de Solent krijgen we een poppenkast voorstelling van Quirijn. |
LOKALE
BEROEMDHEID
We
zijn overigens wel erg warm ontvangen hier in Zuid Engeland, daar ligt het niet
aan. Vorige week voeren we naar Chichester Harbour, een deltagebied pal naast
de Solent. Daar zochten we vrienden op die in het pittoreske en typisch Engels
dorpje Itchenor wonen. Zo leuk. Het leven speelt er zo'n beetje op en aan het
water af, de lokale Itchenor Sailing Club lijkt de centrale ontmoetingsplek van
het dorp en in iedere garage bij de cottages in het dorp hangen
zeilbootjes aan het plafond. Op de rivier wemelt het van de zeilbootjes aan
moorings, waar ieder weekend stevig mee geraced wordt.
We leggen Antares
aan een visitors mooring op de rivier, waar ze door haar grootte erg opvalt
tussen de kleine (zeil)bootjes om haar heen. We roeien de bijboot naar de wal
en gaan op zoek naar de Farm Cottage, waar Hermione en Douglas met hun kinderen wonen, met wie we vorig
jaar in de Bahama’s en Amerika een paar maanden mee opvoeren. Douglas is er niet, hij racet
deze week op de wereldkampioenschappen International 14 op het Gardameer (groot
gelijk, stukken warmer daar), maar Hermione en de kids zijn er
wel. En die gaan we bezoeken.
Itchenor bij laag water. We hebben een prachtig uitzicht op het dorp. |
Overal bootjes, watersport zit in de genen van de bewoners hier |
Itchenor Sailing Club |
STRANDDAG?

Zo is althans het plan en daar valt best wat voor te zeggen, want het is vandaag, vrijdag, zulk mooi weer dat Quirijn met de twee kids van de Arion de hele middag speelt op een ‘waterslide’ in de achtertuin.
Zaterdagochtend
worden we wakker onder ons dikke donsdekbed. Zo koud als vanochtend hebben we het
al drie jaar niet meer gehad! Met wintersokken, dikke
joggingbroek en twee dikke truien aan stap ik de kuip in. Het is kouououd, niet normaal!
En vreselijk grijs. Vannacht heeft een heftig onweer een einde gemaakt aan het prille
voorjaar van de afgelopen dagen en nu is het dus weer hartje winter. Vind ik. En
dus is er maar één mogelijkheid voor vandaag; snel terug naar binnen,
schuifluik dicht, warme chocolademelk, mutsen op en met z’n drieën onder het dikke donsbed een filmpje kijken. Home Alone ofzo; met sneeuw en kerstsfeer, past prima bij het weer vandaag.
Weer om binnen te blijven. Maar kijk nou eens op die zeilbootjes! |
LIEVE HELP...
Iets verder
op de rivier ligt een kleine motorboot catamaran, een van de bootjes waarmee wij
vandaag naar het strand zouden gaan. Ernstig bezorgd draai ik mij om naar die
boot. Het zal toch niet? Maar nee, gelukkig, ik zie geen beweging aan boord. Pfoeh!
Geen strand vandaag. Natuurlijk niet. ‘We zullen straks wel uitgenodigd worden
voor een dagje spelletjes-bij-de-open-haard’, breng ik verslag uit aan Hedda en
Quirijn. Hedda is er echter nog niet zeker op. Het naliggende uur steken we regelmatig
bezorgd ons hoofd uit het schuifluik. Om even later te zien dat er beweging
komt op de catamaran...! Maar als zij gaan, dan zullen wij toch niet…? Neeeeeh, de Arion’s
hebben toch ook in de Carieb gevaren? O.K., ze zijn al negen maanden terug… maar zij zullen
hier toch ook nog niet tegen kunnen?
‘O jee’ zegt
Hedda als ze nog een keer haar neus blootstelt aan de ijzige wind... ‘Hermione
op de steiger... in korte broek…’. Lieve help... we gaan toch. Het is stil op Antares. Snel pakken we
tassen in. Nog een extra trui dan maar. En de zeilbroek. Een extra
capuchontrui. En vergeet de
zeiljassen niet… Zullen we handschoenen meenemen? Nee, zo besluiten we, dat staat wel heel belachelijk.
TYPISCH BRITISH
Zo leuk om met dit ruim 80 jaar oude bootje te varen! |
24 Mirrors op het strand (en kijk die dappere Brit in korte broek en shirt rechts op de foto) |
Wij beleven
een geweldig typisch Britse dag op het water, met sandwiches, een regenbui, gesprekken
over zeilen in het algemeen en dinghy racen in het bijzonder en uiteraard thee
met een wolkje melk. Waar we normaal gesproken het Britse leven van een
afstandje aanschouwen maken we er vandaag echt onderdeel van uit en dat vinden
we een geweldig mooie ervaring.
En overal worden we voorgesteld (als dat al nodig is...) als ‘onze vrienden van Antares, je weet wel, die ons vorig jaar gered hebben van de Oceaan’. Tja, daar worden we wel een beetje verlegen van. Na de thee varen we met ‘Claire’ naar naburig dorpje Bosham, aan weer een zijriviertje. Ook al zo’n pittoresk dorpje, waar ze kennelijk avant la lettre al te maken hadden met de stijgende zeespiegel; in de hoofdstraat zien we halve voordeuren waarbij de onderste helft vervangen is door een betonen muurtje. Bij hoogwater verandert de hoofdstraat in een vaarweg.
Tijdens ons bezoek aan de Arion's mag Quirijn proberen te fietsen. Even wiebelen en dan fietst hij zo weg... en belandt een eindje verderop op zijn kop in een greppel. Maar dat is snel vergeten en vervolgens fietst hij door het prachtige landschap, met het hondje 'Sammy' als begeleider naast zich.

We wandelen / fietsen langs de werf van Southerly, die in Itchenor gevestigd is. Helaas is de werf kort geleden failliet gegaan. Zo jammer, het zijn zulke mooie schepen. In het voormalig kantoor zit nu een klein cafeetje.
Terwijl we thee zetten kunnen we gelijk onze handen warmen... nu begrijpen we waarom Engelsen zo veel thee drinken. |
En overal worden we voorgesteld (als dat al nodig is...) als ‘onze vrienden van Antares, je weet wel, die ons vorig jaar gered hebben van de Oceaan’. Tja, daar worden we wel een beetje verlegen van. Na de thee varen we met ‘Claire’ naar naburig dorpje Bosham, aan weer een zijriviertje. Ook al zo’n pittoresk dorpje, waar ze kennelijk avant la lettre al te maken hadden met de stijgende zeespiegel; in de hoofdstraat zien we halve voordeuren waarbij de onderste helft vervangen is door een betonen muurtje. Bij hoogwater verandert de hoofdstraat in een vaarweg.
De huizen in Bosham hebben ingekorte voordeuren om het water buiten te houden. |
We wandelen / fietsen langs de werf van Southerly, die in Itchenor gevestigd is. Helaas is de werf kort geleden failliet gegaan. Zo jammer, het zijn zulke mooie schepen. In het voormalig kantoor zit nu een klein cafeetje.
FESTIVAL
Quirijn heeft een fiets gekregen van de Arion's. We pimpen de fiets een beetje; vervangen 'hello kitty' door 'cars'. |
De 'Lutine' is een bekend schip, gebouwd door Camper and Nicholson in 1953. |
We bezoeken een oud vissersschip gebouwd in de jaren 1920. |
PLANNEN
Maar nu we een tijdje aan deze kant van de oceaan varen twijfelen we sterk. We maken een lange wandeling op het eiland Cowes om onze gedachten eens over de opties te laten gaan. Tijdens de wandeling genieten we (zonder de koude zeewind) van het voorjaarsweer. Op een bankje hakken we de knoop door en schrappen het westwaarts-plan. We gaan de komende tijd langzaam naar het oosten, richting Nederland.
We wisten niet dat TRUMP ook van zeilen hield...?! |
Dat is sneller gezegd dan gedaan, want er komt een lagedrukgebied met windkracht 9 aan en windvlagen naar 10. Dus eerst zoeken we maar de beschutte haven van Lymington op.
We hopen over een paar weken in onze thuishaven in Zaandam aan te komen. Maar dat is AGW WP (All Goes Well, Weather Permitted - als alles goed gaat en het weer het toelaat).
Het is mooi wandelen op Cowes, zoals eigenlijk op zo veel lekken in GB. |
In Yarmouth is het oude station (tot ca 1959 gebruikt) omgebouwd tot cafe restaurant. Het wandelpad volgt het oude trein tracé, dus je loopt zo naar het cafeetje toe. |
Hi Walewijn and family! Ik kreeg een warm gevoel van binnen toen ik las, dat jullie in Itchenor zijn geweest, het geboortedorp van onze Southerly 100. Ik hoop haar binnenkort te verruilen voor een S115, tikkie groter voor aanstaand pensionadoleven. Inderdaad prachtige degelijke schepen, maar daardoor nieuw veel te duur voor gewone stervelingen. Triest dat de werf (alweer) failliet is. Wij zijn destijds nog op bezoek geweest in dat bewuste kantoortje. Wij zijn inmiddels ook weer aan boord, koers Leros, afspraak met huidige eigenaar S115. Hier is het lekker warm! Wellicht zien we elkaar op redelijk korte termijn? Genieten jullie vooral nog van het mooie Zuidengelse getijdenlandschap en we wensen jullie uiteraard een behouden vaart voor de laatste mijlen naar IJmuiden. Liefs en groet, Gerard en Annemarie, a.b. Sy AGRINON, Ciftlik Adasi, Turkije
BeantwoordenVerwijderen