OH HELP! DE DOUANE AAN BOORD?!

Klop, klop. 'Douane!'. Het is half twaalf in de ochtend als we wakker worden van hard geklop op de romp van Antares Half twaalf ja. En wij slapen nog ja. Zijn wij zulke luie donders? Nee hoor, dat valt mee. Maar een dag eerder vertrokken we 's ochtends vroeg uit Brighton en voeren in een keer naar Duinkerken, ruim honderd mijl verderop. Om drie uur 's nachts kwamen we in Duinkerken aan. 

Frankrijk in zicht! Cap Gris Nez. Dat betekent 'grijze kaap'... tja, we zijn tenslotte weer bijna thuis :-(

Onze aankomst in Duinkerken voelt best bijzonder. Het is de eerste haven op het Europese vasteland die we aandoen nadat we in oktober 2014 uit de Algarve vertrokken naar Marokko. En we zijn na drie jaar weer terug op het oostelijk halfrond. We meren af aan een gammel steigertje en slapen twee uurtjes totdat we de boot kunnen verplaatsen naar de passantensteiger. Om half tien liggen we weer op bed  om nog wat bij te slapen, totdat we wakker schrikken van het geklop en een t-shirt en broek bij elkaar scharrelen... 

Het is niet de eerste keer dat we 's nachts langs de industrie van Duinkerken varen, maar het blijft een bijzonder aangezicht; alle lichten en geluiden (o ja, geuren ook) van de zware industrie met diverse schoorstenen met felle vuren vanwege het affakkelen. Het hoge licht op de foto is trouwens de opkomende maan, zag er ook prachtig uit maar de maan krijgen we op zee nooit mooi op de foto. Net als de sterren trouwens. Als je eens wilt zien hoe prachtig dat op zee is, moet je zelf maar op zeilreis gaan....

Na drie jaar weer terug op het oostelijk halfrond

. 

Gelezen in een Engelse krant... het komt (dus...)
wel goed met die Britten?!

ZIJN WE DE SJAAK?
Douane... Pfff, daar zitten we helemaal niet op te wachten. We zoeken onze kleren bij elkaar en stommelen naar de kuip. Er spookt van alles door ons hoofd, ook omdat we nog half slaapdronken zijn natuurlijk. Alle papieren in orde? Is onze boot gevolgd? - al vanuit de Carieb? Denken ze dat er dr*gs aan boord zit? Zit dat er? Antares is op transport gegaan, dus hebben we tien dagen geen zicht op haar gehad?? Oh lieve help! Het minste wat we kunnen krijgen zijn honden die we hele boot doorsnuffelen, beambten die alle vloerplaten en plafondplaten slopen en alle kastjes en lades leegtrekken... Wat nu! Met kloppend hart strompelen we de kajuit trap op naar de kuip. En daar staan, tada...! op de steiger, de oom en tante van Hedda! Om ons welkom te heten op het vaste land van Europa. Wat een geweldige verrassing!

Wij hadden het makkelijk op onze tocht van Brighton naar Duinkerken, want  Nijlpaard deed het stuurwerk.

Hedda's oom heeft ons 's nachts gevolgd op Marine Traffic. En zag dat wij - eindelijk, om half drie - de zee af gingen en de haven van Duinkerken opzochten. Om half acht vanochtend stapten zij in de auto in Rotterdam en reden 260 kilometer naar Duinkerken. Geheel voorbereid, met in de auto nog een handmarifoon en een wifi antenne tuner, zodat zij ons alsnog zouden kunnen bereiken/volgen, mochten we vanochtend weer vertrokken zijn. Hoe cool is dat? Wat een ontvangst!

MOSSELEN EN KIP
Hedda's oom en tante verleiden ons direct in de wereld die zij voor ons ook creëerden toen ze ons zomer 2016 in New York bezochten en trakteren ons op een zeer uitgebreide lunch. Voor het eerst sinds lange tijd eten we weer mosselen, waar Quirijn zijn vingers bij aflikt. Hij heeft het er al maanden over dat we 'straks weer lekker mosselen kunnen eten'. Nou ja, 'we'... Hedda en Quirijn dan. En oom en tante. Ik ben duidelijk nog steeds niet helemaal wakker en bestel... kip. Dat heb ik dus twee jaar lang in de Carieb potverd... vrijwel iedere dag gegeten... kan ik eens wat anders bestellen en wat doe ik dan?! Bestel ik kip! Nu ja, de Kip op z'n Duinkerks smaakt gelukkig net ff anders.

Inmiddels zijn we een aantal dagen verder en hebben we de Franse gastenvlag alweer vervangen door de Belgische; de laatste van onze reis. We genieten nog even van het   w a r m e   w e e r    (whoehoe!) in Oostende, waar we gebruik maken van de gratis leenfietsen en met Quirijn vijftien kilometer in en rond Oostende fietsen.