Landleven op Lanzerote

Op zeilgebied geen nieuws. Ach, verder ook niet zo veel nieuws eigenlijk. Het gaat, zo gezegd, zijn gangetje hier op Lanzarote. We liggen al 16, nee 17, nee 18 dagen in dezelfde haven. De tijd gaat snel. Wat doen we zoal?

De eerste negen dagen zijn we bezig geweest met de reparatie van onze Furlex (het rolsysteem van het voorzeil). Niet de hele dag, maar toch zeker een aantal uren per dag werken aan de Furlex en de rest van de dag op zoek naar de oorzaak en oplossing. Na anderhalve week… gelukkig, de Furlex doet het weer. En ja, de oplossing voor het probleem werd gevonden op Hedda’s verjaardag!

Atlantic Odyssey

Verder ontmoeten we veel andere vertrekkers hier in de haven. Waaronder een Amerikaans stel met twee kinderen, waardoor Quirijn lekker kan spelen met hun vierjarig zoontje.  De eerste week ligt de haven bomvol, de Atlantic Odyssey (een georganiseerde oversteek van Lanzarote naar Martinique, waaraan ruim dertig boten meedoen) vertrekt over een aantal dagen. We zwaaien de boten uit op hun vertrekdag en ik ben een beetje jaloers op de uitgebreide bemanningen aan boord van de schepen.  Stuk voor stuk varen ze met een flink aantal opstappers aan boord. Ik zie een Najad 460 met zes (begin) dertigers. Tja, dan is het een stuk relaxter oversteken dan wij met een onderbemande crew van twee plus klein kind. ... 3 uur op, 9 uur af, wat een luxe moet dat zijn!

Verjaardag Hedda

We vieren Hedda’s verjaardag ’s ochtends met de bemanning van een aantal buurboten op de koffie. Hedda heeft een appeltaart gebakken -- ik schreef het in de eerste alinea al, we hebben geen nieuws. En dan krijg je dit soort informatie dus :-)  --. Van onze buren van de Win2Win kregen we een prachtig cadeau; zij hebben ons de afgelopen weken een aantal keren gefilmd en hebben daar een prachtige compilatie van gemaakt. Er zitten zelfs beelden in dat wij de haven van Agadir uitvaren en de haven van Lanzarote binnenvoeren. Beelden die je nooit ziet van jezelf. Hedda en ik waren allebei tot tranen toe geroerd toen we de film aan boord van de Win2Win te zien kregen. Tja, belachelijk natuurlijk, maar wie ons kent begrijpt dat dit nou eenmaal zo gaat bij ons … Verder kreeg Hedda van buurboten nog Hollandse producten als pepernoten en appelstroop. Quirijn had een prachtige tekening en slinger gemaakt. Hij mocht dat vooraf niet verklappen van mij en heeft zich keurig ingehouden, maar toen Hedda de cadeautjes had uitgepakt zij hij: ‘en nu ga ik het verklappen’ waarna hij twee keer in zijn handen klapte.

 

Afsluitingsfeest verjaardag Hedda

Dan de avond van Hedda’s verjaardag. Tja, je wordt niet iedere dag ‘achtentwintig’, dus dan moet je groot uitpakken. Dat heeft Hedda gedaan! Op het haventerrein stonden om 18.30 uur vijf touringcars klaar. Zo ongeveer alle zeilers die op dat moment in de Marina Lanzarote lagen stapten in die bussen, waarna deze naar een jachthaven een half uur verderop reden. Daar vond in een mooie omgeving een receptie plaats met drank en hapjes. Dat is niet gek he, voor een verjaardagsfeestje? Nu ja, eigenlijk was het een receptie van de jachthaven. De familie Calero is eigenaar van een aantal jachthavens op de Canaries en nodigde alle zeilers uit voor een receptie. Geheel en al verzorgd door de familie. Erg sympathiek, wij hebben zo iets nog nooit eerder meegemaakt.  De familie Calero was aanwezig en de oudste hield een speech. Ook was er een speech van Jimmy Cornell, zeilers onder jullie kennen hem ongetwijfeld van zijn pilots zoals de World Cruising Routes. Leuk om de man eens te ontmoeten.

Lanzarote tours

De dag na de ontdekking van het Furlex probleem hebben we een auto gehuurd en het eiland rondgereden. Lanzarote is een bijzonder (kaal) eiland, soms heb je echt het gevoel dat je in een vulkaan rijdt. Heel bijzonder. Maar wij merkten dat we erg verwend waren door onze rondtocht in Marokko, waar de landschappen steeds veranderen. Hier is dat minder het geval.

Verder is het eiland heel, heel toeristisch. Overal waar maar iets te zien is, vind je een grote parkeerplaats met touringcars en huurauto’s. Ik vond dat wel leuk. Op een gegeven moment ben ik maar toeristen gaan fotograferen. Van de bezienswaardigheden was toch nauwelijks iets te zien, door alle toeristen die ervoor stonden.

museum over het ontstaan van vulkaaneilanden

Socializen XXL

Het weekend na Hedda’s verjaardag was het qua weersomstandigheden mogelijk om te vertrekken en de Furlex was gereed. Maar we wilden in het kader van de morele steun even wachten totdat de bemanning van de W2W met het vliegtuig naar NL vertrok, dus we zijn nog even gebleven. 

Om het wachten aangenaam te maken, bedacht Hedda een steigerborrel. En zo stonden er zaterdagavond ruim twintig man voor de Antares op de steiger en borrelden we met bemanningen van boten uit Nederland, Frankrijk, Duitsland, Engeland, Noorwegen, Zwitserland, Oostenrijk, Verenigde Staten en drie Turkse boten. Lekker internationaal. Een deel van de boten is van plan de komende tijd ook nog naar de Kaap Verden te varen, dus wellicht komen we hen daar nog tegen.

''Nee, gewoon een simpele borrel. Neem maar een flesje wijn mee
of wat biertjes . Geen hapjes ofzo hoor. We houden het gewoon simpel....'

Kerstweer

De weerssituatie na vorige weekend was helaas dermate slecht dat we hier nog wel even vastliggen. We hebben de afgelopen dagen soms erg harde wind gehad en verder veel, veel regen en ook heel wat onweer. Afgelopen zondag kwam er een Nederlandse zeilboot binnen varen  die we nog niet eerder waren tegengekomen, zij waren op hun reis zelfs nog geen andere Nederlandse zeilboot tegen gekomen. Leuk, er waren twee kinderen aan boord van rond tien jaar en al snel borrelden wij in de kuip met de ouders en speelde Quirijn binnen met de kinderen.

En zo rijgen de dagen zich aaneen. We hebben geen idee wat voor dag het is en als we hier in het dorp lopen verbazen we ons -in korte broek- over de kerstspullen in de winkels. Nu het al dagen regent  raken we overigens al wat makkelijker in de kerststemming … gewend als we zijn aan regen voor de kerst in Nederland  - maar ik hoef jullie natuurlijk niets te vertellen, kijk gewoon even naar buiten en je weet waar ik het over heb. Wij zijn hier de laatste dagen zeg maar solidair met jullie daar.

Kunnen we verder?

Nou, zoals gezegd, geen nieuws op zeilvlak of het moet zijn dat we nu ergens komende week een gaatje in het weerpatroon zien waarmee we wellicht verder kunnen. Onze gedachte is om naar Gran Canaria te varen, circa 120 mijl verderop. Maar die swell… er staan de komende dagen weer golven van 4,5 a 5 meter hoog. Niet te doen. Dus wachten we nog maar in de hoop (en verwachting) dat ergens volgende week niet alleen de wind, maar ook de golven afnemen.

En aan het einde van de steiger ligt ... de Burger King. Gelukkig weten we die meestal te mijden. Het is hier een volledig nieuwe jachthaven,
om de zoveel dagen opent een nieuwe sushitent, tapasrestaurant of cafe.